Sukces Giglioli Cinquetti przeniósł Eurowizję do Neapolu. W 10. konkursie mającym miejsce w 1965 roku wystąpiło aż 18 krajów - do stawki powróciła Szwecja, zadebiutowała Irlandia.
Wieczór otworzył utwór holenderski - "'t Is Genoeg" ("Dość") wykonywany przez Conny van den Bos. Ostatecznie zajął on 11. miejsce. Jako druga na scenie pojawiła się Kathy Kirby z Wielkiej Brytanii. Wystąpiła z piosenką "I Belong" ("Należę") opowiadającą o niczym więcej jak miłości i przynależności jednego serca do drugiej osoby.
Z numerem 6. zaprezentował się Austriak, Udo Jurgens, który startował już rok wcześniej. Tym razem zaśpiewał utwór "Sag ihr, ich lass sie grussen" ("Powiedz, że ją pozdrawiam"). Mężczyzna poleca przyjacielowi przekazać swej byłej dziewczynie informację, że wszystko z nim w porządku, choć - jak można się domyślić - "jego serce cierpi".
Szwed Ingvar Wixell wystąpił z piosenką "Absent Friend", której oryginalnym tytułem było "Annorstades Vals" - jako jedyny w stawce zaśpiewał po angielsku, nie tak jak reszta w swym rodzimym języku. Sytuacja ta spowodowała, że organizatorzy Eurowizji nakazali w przyszłych edycjach śpiewać w językach ojczystych.
Reprezentantem Francji był Guy Murdel, z pochodzenia Algierczyk. "N'avoue jamais" ("Nigdy się nie przyznać"). Jest to refleksja nad tym, że czasem lepiej jest się nie przyznać do miłości, by być bardziej szczęśliwym.
Jako trzynasty wystąpił Bobby Solo z Włoch. Piosenką reprezentującą ten kraj była "Se piangi, se ridi" ("Jeśli się śmiejesz, jeśli płaczesz"), z którą Solo wygrał Festiwal Sanremo. Artysta mówi w utworze do swej ukochanej, że "jeśli ona płacze lub się śmieje, to on jest razem z nią, ponieważ jest jej częścią".
Dwa utwory później na scenie pojawiła się France Gall z Luksemburga. Utwór "Poupee de cire, poupee de son" ("Lalka z wosku, lalka z trocin") wykonywany przez 18-letnią artystkę, pełen jest dwuznaczności i gry słów. Z tego powodu ciężko jest rozsądzić, o czym tak naprawdę mówi tekst - jednym z bardziej prawdopodobnych tłumaczeń są rozterki młodej dziewczyny na temat jej zachowania i stylu życia.
Po wszystkich 18 utworach przystąpiono do głosowania. W tym każdy z krajów przyznawał trzem najlepszym piosenkom kolejno 5, 3 i 1 punkt. Od początku na czoło wysunęła się propozycja luksemburska - po 7 głosach miała na swoim koncie już 22 punkty. Na drugim miejscu znajdowały się wtedy ex equo piosenki z Austrii i Francji (po 8 punktów). Później jednak nieco zmieniły się wyniki - na trzy głosowania przed końcem nadal prowadził Luksemburg (24 punkty), na drugim miejscu była już jednak Wielka Brytania (21 punktów), szanse na zwycięstwo miały także Austria i Francja (po 16 punktów). Nie było jednak "rzutów na taśmę" - France Gall pewnie wygrała zdobywając w sumie 32 punkty - Kathy Kirby zgromadziła ich 26. Na trzecim miejscu znalazł się Francuz, Guy Mardel z 22 oczkami na koncie.
Było to drugie zwycięstwo Luksemburga. Wielka Brytania musiała przełknąć gorycz porażki po raz 5. w ciągu ostatnich 7 lat. Sam konkurs może zostać zapamiętany także przez jeszcze jeden fakt - po raz pierwszy transmitowany był nie tylko przez Europejską Unię Nadawczą (EBU), ale także przez Interwizję - swojego "wschodniego" odpowiednika.
Eurovision Song Contest 1965 - Neapol, Włochy
Data: 20 marzec 1965 r.Miejsce: Sala di Concerto della RAI, Neapol, Włochy
Prowadzący: Renata Maura
Nadawca: RAI
Ilość państw: 18
Flaga |
P.St. |
Kraj |
Wykonawca | Utwór | Pozycja | Punkty |
15 |
Luksemburg | France Gall | Poupée de cire, poupée de son | 1 |
32 |
|
02 | Wlk. Brytania | Kathy Kirby | I Belong | 2 | 26 | |
11 | Francja | Guy Mardel | N'Avoue Jamais | 3 | 22 | |
06 |
Austria | Udo Jürgens | Sag ihr, ich lass' sie grüßen | 4 | 16 | |
13 |
Włochy | Bobby Solo | Se piangi, se ridi | 5 | 15 | |
04 |
Irlandia | Butch Moore | I'm Walking The Streets In The Rain | 6 | 11 | |
14 | Dania | Birgit Brüel | For din skyld | 7 | 10 | |
18 | Szwajcaria | Yovanna | Non à jamais sans toi | 8 | 8 | |
09 |
Monako | Marjorie Noël | Va dire à l'amour | 9 | 7 | |
10 | Szwecja | Ingvar Wixell | Absent Friend | 10 | 6 | |
01 | Holandia | Conny van den Bos | Het Is Genoeg | 11 | 5 | |
17 | Jugosławia | Vice Vukov | Ceznja | 12 | 2 | |
07 | Norwegia | Kirsti Sparboe | Karusell | 13 | 1 | |
12 | Portugalia | Simone de Oliviera | Sol de inverno | 13 | 1 | |
03 | Hiszpania | Conchita Bautista | Qué bueno, qué bueno | 15 | 0 | |
16 | Finlandia | Viktor Klimenko | Aurinko laskee länteen | 15 | 0 | |
05 | Niemcy | Ulla Wiesner | Paradies, wo bist du? | 15 | 0 | |
08 | Belgia | Lize Marke | Als het weer lente is | 15 | 0 |